Psychoterapia zaburzeń nerwicowych i psychosomatycznych

Pacjent z zaburzeniami nerwicowymi i psychosomatycznymi podejmując psychoterapię zaczyna szerzej spostrzegać i rozumieć przyczyny oraz mechanizm pojawiania się objawów, a przede wszystkim zdobywa umiejętność wpływu i radzenia sobie z dolegliwościami.

Objawy powodują u pacjenta złe samopoczucie lub osłabienie funkcjonowania. Wśród często występujących objawów można wymienić napięciowe bóle, np. kręgosłupa, głowy, ból żołądka, serca, zawroty głowy, drżenie kończyn, kołatanie serca, nagłe uderzenie gorąca itp.

W procesie psychoterapii wypracowuje się z pacjentem umiejętność rozumienia zależności pomiędzy sferą emocjonalną, a nasilaniem się dolegliwości o charakterze nerwicowym czy psychosomatycznym. Na przykład przeżywaniem napięć z powodu stresu, frustracji, innymi nieuświadamianymi emocjami.

W podejściu ericksonowskim proces leczenia jest drogą do zdobywania nowych doświadczeń rozwojowych i umiejętności radzenia sobie z objawami dzięki pracy na zasobach i wydobyciu wspierającego potencjału.

Psychoterapia zaburzeń lękowych, fobii i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Podstawą psychoterapii zaburzeń lękowych jest nawiązanie relacji psychoterapeutycznej z pacjentem. Przymierze terapeutyczne jest podstawowym czynnikiem leczącym i daje gwarancję poczucia bezpieczeństwa w procesie psychoterapii. W naszym podejściu integracyjnym odwołujemy się głównie do założeń systemowych i ericksonowskich, na których gruncie wypracowane są metody radzenia sobie z lękiem

Podejście ericksonowskie jest nastawione na zrozumienie pacjenta i „dostrojenie” się psychoterapeuty do poziomu „cierpienia“ osoby przeżywającej lęk. Psychoterapeuta podejmuje próbę zrozumienia powagi sytuacji pacjenta, związanej z „irracjonalnym lękiem“, przeżywanym w kategoriach utraty poczucia bezpieczeństwa (tak, jakby „walił się grunt pod nogami”).

Zgodnie z podejściem systemowym, objawy mogą pełnić bardzo ważną funkcję, np. mogą w kontekście relacji pomagać w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych. Lęk może „zatrzymywać” stającego u progu dorosłości młodego człowieka i pomagać mu rozwiązywać wewnętrzny dylemat, zatrzymując daną osobę w jej dalszym rozwoju i chroniąc przed ryzykiem „bycia nielojalną” wobec systemu rodzinnego.

Psychoterapia par i małżeństw

Elżbieta Czapiewska-Zejden od wielu lat specjalizuje się i prowadzi szkolenia z psychoterapii par i małżeństw. Bazuje na doświadczeniach znanych na świecie terapeutów zajmujących się tą problematyką, takich jak Cloe Madaness, J.J Gottman.
Psychoterapia strategiczna jest integracyjnym podejściem, które znajduje zastosowanie w terapii par.

• Ogólne założenia terapii strategicznej:
• - terapeuta inicjuje to, co dzieje się w jej trakcie
• - szczegółowo planuje podejście do każdego problemu
• - rozpoznaje problemy możliwe do rozwiązania
• - określa cele
• - planuje prowadzące do nich interwencje
• - analizuje reakcje pacjentów
• - koryguje swe działania
• - bada czy terapia jest skuteczna (na podstawie literatury Jay Haley)

• - pomoc w przezwyciężaniu kryzysów i konfliktów w parach
• - nowe, konstruktywne spojrzenie na problemy
• - poszukiwanie możliwości lepszego - obustronnego zaspokajania potrzeb we wzajemnych relacjach
  oraz większa harmonia w codziennym życiu

Psychoterapia zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.

Psychoterapia pacjenta zgłaszającego się z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym (tzw. ChaD) wymaga często współpracy z lekarzem psychiatrą. Podstawą leczenia jest farmakoterapia, która ma na celu wyrównanie nastroju. Psychoterapia jest bardzo ważnym elementem całościowego leczenia w podejściu klinicznym.

Specyfika psychoterapii w odniesieniu się do osoby cierpiącej z powodu wahań nastroju jest:
• - psychoedukacja czyli uzupełnienie wiedzy na temat przebiegu zdiagnozowanej choroby
• - możliwość zapoznania się i wypracowania praktycznych umiejętności, jak rozpoznawać i radzić sobie ze zmiennością nastrojów; jak wypracować w procesie psychoterapii strategiczne metody wpływu na złagodzenie objawów i zapobieganie nawrotom faz choroby (profilaktyka nawrotów)
• - udzielanie indywidualnego wsparcia w przypadku nawrotów, zwłaszcza stanów depresyjnych
• - pomoc w poprawieniu funkcjonowania w podstawowych rolach i relacjach
• - włączenie rodziny do współpracy w procesie leczenia

Zalecana literatura psychoedukacyjna:
M. Raminez Basco „Zaburzenia afektywne dwubiegunowe dla pacjentów i ich rodzin”

Jest to podręcznik zawierający informacje i wskazówki pomocne w wypracowaniu wpływu na przebieg faz choroby oraz na zmniejszenie objawów i wczesne rozpoznanie nawrotów fazy maniakalnej, hipomaniakalnej i depresyjnej.

Psychoterapia kryzysów egzystencjalnych i tożsamościowych

Obejmują pogłębioną pracę nad emocjonalnymi skutkami zaburzeń o charakterze depresyjnym, lękowym lub adaptacyjnym. Kryzysy egzystencjalne mogą dotyczyć różnych etapów rozwojowych w życiu, m.in. utraty lub zmiany pracy, utraty ważnej osoby, bycie w trudnym związku.